ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ 2009/2

Δυστυχώς και σήμερα Τρίτη 06/0/2009 ώρα 07,00 το πρωί, συνεχίζεται η σφαγηή των Παλαιστίνιων αμάχων ,απο τους Εβραίους, στη Γάζα
θυμήθηκα ένα ποίημα του Νίκου Γκάτσιου που το μελοποίησε ο Μάνος Χατζηδάκης
θα το γράψω ολόκληρο
Ακούστε την Ιστορία του Κεμάλ , ενός νεαρού πρίγκιπα της ανατολής , απογόνου του Σεβάχ του θαλασσινού, που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ, και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων .
στης ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό στη Μοσούλη , τη Βασόρα , στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά κι ένας νέος απο σόι και γενιά βασιλική αγροικάει το μοιρολόει και τραβάει κατά εκεί , τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή κι όρκο τους δίνει , πως θα αλλάξουν οι καιροί.
Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά ξεικινάν με λύκο δόντι και με λιονταριού προβιά απ τον Τίγρη στον Εφράτη , απ τη γη στον Ουρανό κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό .
πέφτουν πάνω του τα στίφη , σαν ακράτητα σκυλιά και τον πάνε στον Χαλίφη να του βάλει τη θηλιά,μαύρο μέλι , μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί πριν αφήσει την στερνή του την πνοή.
Με δυο γέρικες καμήλες μ ένα κόκκινο φαρί στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί .
Πάνε τώρα χέρι χέρι και ειναι γύρω συννεφιά μα τις Δαμασκού τ ατέρι τους κρατούσε συντροφιά.
Σε ενα μήνα σε ένα χρόνο βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ , που απο τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ :
" νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί , με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί"
Κλαληνύχτα Κεμάλ , αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ .
καληνύχτα