ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2008

Ολες αυτές τι μέρες βρίσκομαι σε περισυλλογή,παρακολουθώ αμίλητως , τα όσα συμβαίνουν
και δυστυχώς και σήμερα ακόμη συνεχίζουν.
Φυσικά καταδικάζω την δολοφονική πράξη το αστυνομικού , δεν του βρίσκω κανένα ελαφρυντικό , κανείς δεν έχι το δικαίωμα να αφαιρέσει μια ζωή και πολύ περισσότερο ενος παιδιού 15 χρονών,του ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΥ, αδυνατώ να αποδεχτώ τις τεράστιες καταστροφές
Δεν βρίσκω λόγια που θα απαλύνουν τον πόνο των γονιών , εκτιμώ όμως πως το μεγαλύτερο κακό συνέβη στον Λλέξανδρο , αυτός χάθηκε προτού γνωρίσει τη Ζωή , που λαχταρούσε να ζήσει ,οι παλαιοί λένε αλοίμονο σε αυτον που πήγε ,και τους βρίσκω δίκαιο.
ποίοι ομως φταίνε για όλα αυτά σε ποίους ανήκουν οι ευθύνες
Η Κυβέρνηση εμείς την ψηφίσαμε
οι Πολιτικοί γενικά , εμεις τους ψηφίσαμε
ΟΙ Αστυνομικοί , παιδιά μας ειναι
οι Νεοι , μα και αυτοί είναι δικά μας παιδιά , εγγόνια , ανέψια , ξαδέρφια .
εχουμε οι δεν έχουμε ευθύνες ?
αναλογιζομαι τι αραγε καταφέραμε απο το 1974 , που αγωνιστήκαμε και υποσχεθήκαμε μια κοινωνια και ενα κρατος οπου θα πρυτανεύει η Ισότητα , η Ισοπολιτεία με λίγα λόγια η Δημοκρατία ,μια δημοκρταία που μας είχε λείψει , αποτύχαμε κύριοι , είτε το θελουμε ειτε οχι.
εγω προσωπικά δεν βρίσκω λόγια να ειπώ οταν με ρωτούν οι νέοι , και σκύβω το κεφαλι αποδεχομενος την ενοχή μου.
τι να πω για
το σκανδαλο της ΒΟΝΤΑΦΟΝ
το σκάνδαλο των Ομολόγων
το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου
τις περσυνές καταστροφικές πυρκαγιές
το πρόσφατο σκανδαλο του ΕΦΡΑΙΜ , που τελιωμώ δεν έχει
την ακρίβεια
την ανεργία
τα 700 ευρώ που αμοίβονται
την ατιμωρισία
δεν ειναι απαραίτητο να αναφερθώ σε όλα ,είναι τόσα πολλά διαχρονικά , οι νέοι τα εχουν καταγράψει και δεν τα ξεχνούν ,
πως να καταδικάσω αυτούς τους νέους για οσα κάνουν, απεναντίας επικροτώ τους δυναμικούς αγώνες τους , πως να σταματήσω την νεανική τους ορμή και αγανάκτηση ?
εμείς φίλοι ειμαστε αυτοι που τους παραδώσαμε την άδικη κοινωνία ,στην οποία ειναι αναγκασμένοι να μεγαλώνουν ,μια ματιά στις ιστοσελίδες, στο διαδίκτυο ,θα σας αφήσει άφωνούς , είναι αμείλικτοι .
προτείνω φίλοι μου να αποσυρθούμαι , ας αφήσουμε τους νέους , ίσως αυτοί τα καταφέρουν καλύτερα
εγω θα είμαι μαζί τους αν με χρειαστούν.